W 1944 roku IBM buduję pierwszy kalkulator elektromechaniczny. Programowanie kalkulatora polegało na odpowiednim łączeniu przewodami gniazd w tablicy sterującej. Dane wprowadzane były za pomocą dziurkowanych kart, wyniki wyprowadzano na taśmę perforowaną lub drukowano za pomocą elektrycznych maszyn do pisania. Ów kalkulator, o nazwie
MARK I, liczył sobie 17 metrów długości i 3 metry wysokości, był więc całkiem spory. Do jego budowy użyto prawie 18000 lamp elektronowych. Obsługiwało go aż 10 osób. Kalkulator potrafił w ciągu 2 sekund dodać 7 liczb, a dzielenie zajmowało mu aż 11 sekund. Częstotliwość taktowania wynosiła 100 kHz. Mimo pozornie powolnego działania zastępował on pracę 100 rachmistrzów wyposażonych w klasyczne arytmometry.
 |
MARK I |